00. Zamiast prologu

Zastanawiało Cię kiedyś, dlaczego Severus Snape nazywany jest Mistrzem Eliksirów, ale nikogo w Hogwarcie nie nazywa się Mistrzem Transmutacji? Ja nigdy nie zwróciłam na to uwagi, dopóki nie przeczytałam dość znanego Sevmione mrocznej88, Szach mat!, czyli HG&SS bez cukru. Spodobało mi się jej wyjaśnienie, ale nie było dla mnie wystarczające. Minęły lata, a w mojej głowie zrodziła się myśl o Gildiach, elitarnych stowarzyszeniach zgłębiających tajniki magicznych dziedzin. Miejscach, w których można zdobyć tytuł Mistrza. Pomysł ten zaczął przybierać pewnych kształtów — tak mi się wydaje — na lekcji rozszerzonej chemii. A dużo inspiracji dała mi też rozszerzona matematyka.

Opowiadanie zaczęłam pisać przed trzecią klasą liceum, w wakacje, ale cierpiałam wtedy na permanentny brak chęci i zaangażowania w pisanie, które kiedyś było moją wielką pasją. Nie mniej jednak pomysł ostał się w mojej głowie, wyewoluował trochę, a kiedy zaczęła się koronasytuacja i zaczęłam mieć czas, kiedy postanowiłam wrócić do pisania Wśród wilków, kiedy w mojej głowie odżyły inne stare pomysły i pojawiło się mnóstwo nowych... No stało się! Stało się to, co stać się musiało.

(Teraz w kolejce na rozpoczęcie czeka jeszcze tylko dziewięć innych pomysłów na fanfiction i cztery pomysły na prace całkowicie autorskie.)

Miło mi powitać was na blogu Przepis na Mistrza, na którym zamierzam publikować opowiadanie pod tym samym tytułem. Opowiada ono o młodej, ambitnej czarownicy, Claire Adebayo, która zamierza zdobyć tytuł Mistrzyni Eliksirów. Według planów opko to ma być moim sposobem na wyrzucenie z siebie wszystkich żalów związanych z moją dotychczasową edukacją, a prawdopodobnie będzie też moim sposobem na wyżycie się z żalów bardziej aktualnych, gdy pójdę na studia. Nie będzie to porywająca historia pełna zwrotów akcji, intryg i tajemnic. To opowieść o edukacji i ludziach, ale mam nadzieję, że i ona znajdzie swoich odbiorców.

Enjoy!

Atria Adara